Duygularımı öldürdüm
Seni unutmak için
Kendimi kaybettim
Karşılıksız kaldığım için
Sevincimi kaybettim
Birini sevdim uğruna şiirler yazacak kadar
Saatlerce düşünecek kadar
Geceleri rüyada görecek kadar
Belki bilir sevdiğimi bu kadar
Vazgeçtim bir sıralar
Artık geri dön istiyorum
Çünkü hala seni seviyorum
Gözümden düşen damla
Seni düştüğü yerde arıyor
Gözlerim sadece seni istiyor
Ellerim ellerini özlüyor
Karanlık ışıklar arasında
Yürüyorsun bu sessiz yolda
Ama bir ışık görüyorum
Kalbinin derinliklerinde
Gözlerinin ardında
Sanki haykırıyor
Gidişine bakmaktan alıkoyamadım kendimi
Bilsen keşke ölümüne seveceğim seni
Birbirine yabancı olmamalı bu iki kişi
Sevgisizlik çok zor anlamıyorsun beni
Geri dönmeni istedi sadece bu kişi
İlk kez ağladığım o gece
Acılarla doldu ben içtikçe
Çok yaralandım seni sevdikçe
Ölüme yaklaşıyorum gittikçe
365 günüm geçiyor seninle
Kayboldum sözlerinde
Sanki bir kütüphane
Seviyorum birini
Senin gibi bende
Bazen zor gelir insana
Birini seversin
Gecelerde onu düşünür
Gündüzlerde onu yaşarsın
Yetmez şiirler yazarsın
Seni ne kadar üzsede
Onu sözlerinden sakınırsın
Kül oldum hayatın alevinde
Yaşarken ölmek neymiş öğrendim
Sevdiğim ne varsa alındı ellerimden
Bağlanmaya korkar oldum şu fani dünyada
Bakamadım önüme dertlerin selinde
Göremezdim böyle olacağını
Umudumu kaybettim sevemem asla birini
Şişelerde harcadım yıkık dökük sevgimi
Olmayacak hayallere daldım affedin beni
Tavlada düşeş atmak kadar zordu bu ilişki
Ruhumun kaleleri devriliyor her bir gün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!