Şairin hayatı Samsun'da kaldı
Sen bir sonbahar ağacı
bense bir bahar
üşümüşsün, dökülmüş tüm yaprakların
ısınmak için bir bahar bekliyor gibisin
o kadar bekletmeyeceğim seni,
üşütmeyeceğim...
Bindiğin tramvay, giderken rayından çıkan sesler
çocukluğunda bindiğin lunapark treninin ray seslerini anımsatır sana...
Gıcırdatır dişlerini, akıp geçen manzaraların eşliğinde
Kızmıştır sağına soluna, görmez hiçbir şeyi gözleri, tüm acıyı vurmuştur sırtına çünkü
varacakmış o tren son durağına, ona, o, o sondur ona...
Böyle usul usul yüreğe işleyen bir ezgi gibi
Hiç susmasın, sonu gelmesin dediğin bir türkü
notaları gönül bahçelerine zembil olan bakışların.
Ruh verir yorgun bedenime
her kaçırdığında üzerimden kehribar gözlerini
Kirpiklerinin kökündeyim
yaşaran gözlerinin bebeklerindeyim
ömrünün en orta yerinde
paslı bir çiviyim ben yüreğinde
çürütmekteyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!