Berkay Kur Şiirleri - Şair Berkay Kur

Ne küçükmüş sevdan nerde o gurur
Söyle be duyarsız Allahın var mı
Sevgi vermiş Rabbim yürekte durur
Kullan be vicdansız Allahın var mı

Canım dedim sana ömrümü aldın

Tutuldum işıksız karanlıklara
Hayalin önümde öyle duruyor
Sarıldım umutsuz yanlızlıklara
Her taraf bu gece hasret kokuyor

Resmine baktım da bastım bağrıma

Yoruldu sevdandan bilki bu gönül
Gidersen git artık kader utansın
Savruldu yolunda soldu bak her gül
Gidersen git artık kader utansın

Hep dünlerde kaldım sen de kayboldum

Yolunu yıllardır bekledim durdum
Hala aklımdasın unuttun deme
Akşamı sabaha ekledim durdum
Hala saklımdasın unuttun deme

Göklere kaç defa açıldı eller

Gönlümde umutlar bittiği zaman
Yokluğun içimi saracak elbet
Anılar aklıma geldiği zaman
Hasretler içimi yakacak elbet

Anarım gün gelir belki maziyi

Benim sevda bildiğim oyun mu sence söyle
Bilki roman gibisin sende bittin sevdiğim
Benim sevda dediğim yalan mı sence söyle
Sanki roman gibisin sende bittin sevdiğim

Bakma sakın yüzüme kurşun olup vurmasın

Seneler geçse de umutlarım var
Bugün de hep sende hep seninleydim
Senden bir başkası bana haram yar
Bugün de hep sende hep seninleydim

Gözlerim her daim maziye daldı

Hüzün dolu nağmeler söküldü yüreğimden
Senli olan heceler döküldü kalemimden
Dizelere yazıldın seni çok sevdiğimden
Sen başkasın içimde aldığım nefes gibi

Beni benden almıştı o simsiyah gözlerin

Sanma ki yaşandı aşkımız bitti
Sanma ki anılar silindi gitti
Sanma ki vafasız canıma yetti
Nasıl hatırlamam ben seni nasıl

Gül sandım aşkını meğer dikenmiş

Karardı işıklar sokağımızda
Bir umut kalmıştı oda gidiyor
Damlalar sel oldu yanağımızda
Bir ömür uğruna bitti bitiyor

Arzular emeller benden gittiler