Şöyle bir hatırla nede mutluyduk
El ele tutuşur neşe doluyduk
İkimize özel dünya kurmuştuk
Yaşarken ölmeyi bana öğrettin
Sensiz yaşamayı hiç düşünmedim
Sevmek gönül işidir
Herkes birden sevemez
Gerçek sevgi zor şeydir
Bunu kimse düşünmez
Her aşkların sonunda
Ya pişmansın yada eş
Bir gece ansızın çıkıpta gelsen
İçimde yangını söndüre bilsen
Döktüğüm yaşımı bir kere silsen
Umutlar tükenmez hadi bakalım
Sanma ki ardından hayal kurmadım
Nasıl aşk bu böyle aklım ermiyor
O inatçı anan laf dinlemiyor
Kaç defa istedim seni vermiyor
Turşu mu kuracak birşey demiyor
...Tenhalarda, menhalarda buluşalım biz
Dillerin dolaşırsa
Paçalar tutuşursa
Dizlerin tutmuyorsa
Sen aşıksın o zaman
Yollara düşüyorsan
Ilgıt ılgıt es de gel
Saçlarını açta gel
Kıskansın herkes seni
Salınarak öyle gel
Kızlar parmak ısırsın
Narin bir çiçeksin seni soldurmam
Nazlı ceylansın ele vurdurmam
İçini dertlerle yemin doldurmam
Ölümsüz aşkımız sürüp gidecek
Kimseler silemez bende ki seni
Oyuncağın mıyım senin benimle oynuyorsun
Bıktığın zaman savurup atıyorsun
Kukla al sen kendine onunla avunursun
Aşkı ve mutluluğu belki onda bulursun
Canın istediğinde bırakıp kaçacaksın
Kafan her estiğinde bana mı çatacaksın
O bir vefasız çıktı değmezmiş bunca sevgim
Ondan bana hediye çilelerim şu derdim
Demek ki yıllar yılı zalime gönül verdim
Yine de umut işte bak yine dönüp geldim
Layık değil aşkına onu sevme diyorlar
Sadece 1 o benim1