Berkay Kur Şiirleri - Şair Berkay Kur

Gün gelecek sende pişman olursun
Sevdanın közüyle yanar durursun
Hiç sanmam bir daha bir ben bulursun
Yüreğini ateş sardığı zaman

Dalgalar vuracak aşk sahiline

İçimde acılar dilimde hasret
Gün gelir dönerse bitecek elbet
Biraz daha dayan biraz da sabret
Benim de bu gönlüm gülecek elbet

Başımda eserken hicran meltemi

İnsanlık artık yok bitmiş herhalde
Gönüller hapsolmuş yalan ellerde
İyilik sürünür artık yerlerde
Artık dayanacak gücüm kalmadı

Tuttuğum dalları hemen kestiler

Aman usulca gel kimse duymasın
Kapısını vur çal gönlüm uyansın
İçim sevinsin de gözüm sulansın
Sevmenin böylesi dostlar başına

Gözüme gözleri bıkmadan baksa

En derinde gizli hasret sancısı
Yüreğin vahları gönül ağrısı
Toprağın yağmura bitmez çağrısı
Bilmiyordur diye düşünme sakın

Unutmak kolaysa ben unuturdum

Sevgi çiçeğimdin gönül bağımda
Döndürdün başımı döndüm deliye
Dolaşıp durdun hep damarda kanda
Yürek yenik düştü sahte sevgiye

Haberde mi vermez insan giderken

Hatıralar durur dört bir yanımdan
Hayaline bile sarılırım ben
Anılar mazimiz çıkmaz aklımdan
Sadece aşk değil nefesimsin sen

Sanma ki unuttum seni anmadım

Takvimlere her gün hep seni sordum
Yolarına bakıp bekledim durdum
O en güzel yere tek seni koydum
Hasret çekmek bile seninle güzel

Yüreğimde hala boş durur yerin

beni
yerimden
kopardılar

beni
bir bir

Çok korkardın sevmekten öyle demiştin bana
Üzülsede yüreğim inanmıştım ben sana
Görünce elde seni yıkıldı bütün dünya
Severse yürek sever sevene aşk sorulmaz

Sevmeler aynı olsa ayrılıklar olur mu