Sana bakınca dünya duruyor,
Kalbim bir yangın gibi yanıyor.
Aklımdan çıkmıyor, çıkmıyor,
Aklım çıkıyor, sen çıkmıyorsun.
Geceler karanlık, sabah yok,
Sevdim seni, her şeyimi verdim,
Geceleri sayıp senle güzel derdim.
Sen bana bir adım bile atmadın,
Yüreğimde ateş, sadece baktın.
Alışkanlık mı oldum sende?
Gözlerindeki ışıltının güzelliği.
Benim gönlümün sahibi.
Kalbime açılan bu geminin dümeni.
Sadece senin elinde, sür ileri.
Kulaklarımda o güzel sesin.
Gözlerinde buldum güneşi, sabahı,
Gönlümde açan baharın rüyası.
Bir bakışın yetti, eridi buzlar,
Seninle başladı aşkın safhası.
Ruhumda yankılandı tatlı melodin,
Bir bakışla başladı her şey, o an,
Kalbim birden çarptı, deli dolu bir zaman.
Gözlerinde buldum, hayatın anlamını,
Aşka düştüm birden, seninle tamamlandım.
Güneş doğarken, gülüşünle aydınlanır,
Ey kalbimin tahtını hüsranla süsleyen el,
Hangi vadin kaldı ki sahte gözlerden özel?
Bir mevsimdi geçerken hayâl sanıp uyandım,
Şimdi bir düş enkazı, seninle soldu anladım.
Gamzelerle bürüyüp, ömrü virane kıldın,
Bir hevesle geldin, kalmadın yanı başımda,
Gölgen bile ağırdı, yordu bu yaşımda.
Yüreğin mi dar, yoksa yollar mı kısa?
Belki de ben hep bir misafirdim, gözünde geçici sanılan.
Ne çok verdim kalbimi, bildim mi yanılmayı,
Ellerin uzansa, bir an dokunsam,
Yüreğinden geçip dünyana dalsam.
Bir nefes kadar yakın, sonsuz gibi uzak,
Zamanın ötesinde kaybolan bir durak.
Bir gülüşün, belki de hiç fark etmediğin,
Gözlerinde kaybolur zaman,
Bir nefes kadar yakın, ama uzak.
Dudaklar fısıldar sessizce,
Kalp hiç susmaz, hep ırak.
Ellerin dokunur usulca,
Gözlerin bir hikâye, henüz yazılmamış,
Her bakışın içimde yankılar yaratmış.
Sessizce başlayan, ince bir melodi,
Kalbime işlenir, aşkım usulca akarmış.
Bir gülüşün yeter, yıldızlar parlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!