şimdi saat sensizliğin ertesi.
Yıldız dolmuş gökyüzü ay aymış
avutulmuş çocuklar, çoktan susmuş.
bir ben kaldım voltasında gecenin
avutulmamış bir ben
şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
bu yaşlar;
utangaç boynunun kolyesi olsun
bu da benden sana
ayrılıgın hediyesi olsun..
Kayıt Tarihi : 28.11.2012 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!