Düşündüğün kadar masum olmayabilir insanlar.
Sırtındaki yüklere daha da yenisi ekleyebilirsin ve bunu genellikle farkında olmadan yaparsın.
Hep iyi yüreklere sahip olduğunu zannettiğin insanların, gerçek yüzleri meydana çıkınca, "böyle miydi sahiden" dersin.
Dersinde, pek faydası olmaz.
Zamanından hak gördüğün kadarını ona bağışlamış olursun.
Baharları çalınan insanlar var gördün mü?
Ömrü kıştan geriye dönmeyen...
Harcanıp bozuk para gibi ortadan kaybolan!
Yine de kötülüğe iyilikle bakan...
Baktıkça ömür uzatan gözleri görmedin mi?
Damla damla yağmurlu gözyaşlarına denk geldim.
Gözümde canlanıyor gözlerin.
Alem duymuyor içimi.
Kelamında sen varsın kalbimin.
Kirpiklerimde saklı göstermem resmini.
Atsalar kuyulara derin ve serin.
Her satırda seni yazmak istedim.
Bir an bile düşünmeden.
Hep düşerek sol yanımdaki melisa çiçeği.
Koklamak istedim kimseye göstermeden.
Bağladım aşkın düğümüne kendimi.
Bağladım!
Kaybolan yıllarımı geri veremeyecekler.
Biliyorum bir adım öteye de gidemeyecekler.
Sorup duracağım betonlara hep eksik parçamı.
Tazelenen umutlarımı yine toprakla örtecekler.
En çok hep onlar bilecekler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!