Ben hiç değişmedim.
Seni sevmekten bir an olsun vazgeçmedim.
Yüreğimi dağladılar, hayata bağladılar.
Ben yine seni sevdim, seni özledim.
Sıkışıp kaldım dar sokaklarında,
Sonsuz dudaklarında,
Beni benden alan kokunda,
Seni sensiz seven kollarımda.
Şimdi hasretiz.
Bir çiğ damlası gibi,
Suya hasretiz yarim.
Susuzluk dudaklarımızın kuruluğundan,
Sensizlik kalbimin çatlaklarından belli olurken;
Bir damla suya hasretiz yarim.
Korkuyorum, soruyorum,
Kendime, neden?
Neden yapıyorum kendime bunu.
Düşmanıyım belki de, ruhumu,
Yoruyorum yersiz yere, yolumu
Uzatıyorum sonsuz yere…
Yırtık ve tozlu bir tuvale çizmek gibiydi seni anmak,
Hatıralarımda kalan; parçalara ayırılmış suretinle,
Kalbimin derinliklerine gömülü hasretinle,
Eski bir şarkı açtım yine yaşamak; yine yaşatmak için.
Üşüyorum.
Sanma soğuktan,
Hissizlikten,
Sensizlikten üşüyorum.
İçimdeki alev,
Gitgide sönüyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!