Balkona çıkar seslenirdin akşam ezanı okunmadan
Baban gelecek hadi artık eve
O zamanlar bilseydim böyle olacağını çıkar mıydım hiç dışarı anne
Dizinin dibinde oturur senle sayılı kalan günlerimizi yan yana yaşardım
Her insanın acelesi vardır bir yerlere gitmek için
Bir dokunuşun vardı sıcacık babam
Ellerini ısıtıp koyardın başıma
Sanki volkan olmuş sevgin fışkırırdı avuçlarından
Böyle belli ederdin sevgini biliyorum
Seni seviyorum demek zor gelirdi belki de
Ne de olsa erkek evin direği işte
Ben daha on üç yaşındaydım
Çıplak ayaklarım basarken yere
Hayata meydan okuyan tavırlar sergilerdi
Serserilik dolu çocukluk yaşları
Ben daha on üç yaşındaydım
Düşünmeyeceksin benim bildiğim
Elindekini, yüreğindekini, fikrindeki
Ya da bunların toplam değerini
Zaten bilirsin bu türlü yaralara
.......................yara bantlarının işe yaramadığını
(Hem ne kadar seversen o kadar da derindedir yaran)
Bugün vazgeçtim bedenimden
Senden, senden arta kalan her şeyden
Ellerinden gözlerinden bir tatlı tebessümden
Bugün vazgeçtim senden
Beni saran endişelerden
İçime ışıl ışıl yağan sevginden
Bir kenti yıkardı düşlerim
Ellerinle çizdiğin gülümsemeyi yok ederdi serzenişlerim
Dur diyebilmek için koşar adım gelirdim yüzünün deltasına
Başka kimliklerin sürüklediği mutsuzlukları bir yana bırakıp
Sever adım gelirdim sana
Bir ömrün harap düştüğü bitap yollarda
Apayrı bir yanımdasın bu köhne dünyada
Seni sevmenin verdiği haklı gururla
Sevgi dolu gelecek umutlarını görsem
Bir yanım seni özlüyor durmadan
Her dakika tutsak, her dakika sana mahkum
Geçen ömrüm senden yana, sensiz sanki mahzun
Ellerindeki sıcaklık, gözlerindeki ışık bir kanun
Sensiz geçen anlar beni öldürsün istiyorum
Bir ağaç dibinde, sımsıcak çimleri yaktım
Bir yalnızlığın ortalamasında bırakılmış
Kimliği saklı sevdaların sürüklediği
Başıboş odalarda geçirilen sarı yapraklı
Hüzündür aradığı tek yapraklı yoncalarda bir insanın
Acıyan yaralara basılan tuzların belki de tentürdiyot kokulu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!