Dalıp dalıp gidiyorum gözlerinde,
Kendimi kaybediyorum dudaklarında,
Saçlarının kokusunu alıyorum bir metre öteden,
Tenin tenime değdiği anda esir düşüyorum...
Saçlarının bittiği yerden sonra memelerin başlıyor,
Ellerine dokunuyorum sonra.
Kara bulutların altında,
Her gün araba egzozları,sanayi atıkları...
Kadın çığlıkları şehrin ara sokaklarında,
Topla oynayan çocuklar mahalle aralarında.
Aşkın ateşi yaktı beni
Yanıyor yüreğim seni göreli
Bu gönül feryat eder sana kavuşmalı
Meşk olsun bundan sonrası
Gözlerin saçmaz oldu ışık
Oturmuşum bir gece vakti
Seni düşünmeye koyulmuşum.
Dışarıda insanların gürültüsünü aldırmamışım
Bir cigara yakmışım.
Seni seyredip düşlemişim.
Doldurmuşum kadehi,içip içip ağlamışım.
Kaderine ağlıyordu toprak
Çok kızgındı güneş
Döküldüğüne üzülüyordu yapraklar
Yağmur yağmıyordu,küsmüştü bulutlar
Sessiz bir çığlık vardı havada...
Vatanımız,uğruna canımızı verdiğimiz.
Üstü toprak altında kan olan vatanımız.
Canımız,namusumuz,kara sevdamız
Bitmek tükenmek bilmeyen aşkımız.
Vatanımız,uğruna canımızı verdiğimiz
Tam bağımsız Türkiye'miz.
Okyanusta batan gemidir yalnızlık,
Çok derinlerdedir gücün yetmez onu oradan çıkarmaya.
Kaybolup gider daha sonra.
Kendi kendine konuşmaktır yalnızlık...
Belkide en iyi tarafıdır bu
Kendini sorgularsın,bir kez olsun çekersin köşeye nefsini hayatı anlamaya çalışırsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!