Berk Yetim Şiirleri - Şair Berk Yetim

Ne dünüm güzeldi ne de yarınlarım daha gelecek
Boğazımda iki düğüm biri sen biri sigaramın dumanı
Kokun sinsin isterdim, malesef üstüme katran sinecek
Kalbim şimdi terkedilmiş yalnızların uğrak limanı

O gözler, absent yeşili, içtim kana kana kör oldum

Bir fırtına yaklaşıyor şimdi görüyorum balkonumun penceresinden
Simsiyah ortalık kuşlar şehri terk etmiş kaçıyorlar ardlarına bakmadan
Bense oturmuş seyrediyorum etrafı yağmuru çamuru takmadan
Düşünüyorum bakarken bu tablo bana bir şeyi anımsatıyor
Rüzgar gitgide hızlanıyor yağmur uçuşan yaprakları fırlatıyor
İçim böyle diyesim geliyor devamlı düşüncelerim vücut bulmuş

Önüme gelen her fırsatı teptim pişman mıyım, hayır değilim !
Beklenti mi hayır, artık yok öyle bir şey umutlu muyum, hayır değilim !
Denemek nafile, kalmadı benim için bir çare doğru muyum, belki de değilim !
Bir gidip bir geliyorum nerdeyim, bilmiyorum iyi miyim, belki de değilim !
Ne yapıyorum ne ediyorum kimin umrunda, onun umrunda değilim !
Dua etmem ben Tanrı'ya tesellisi içki olan, ayyaşın tekiyim !

İmkansızlığa inanmazdım, seni gördüm vazgeçtim
Sevgisizliğe aldırmazdım, ver bir kadeh senden geçtim
Kendimi kandırmazdım, sevilmedim yine de seçtim
Seçtim, geçtim ama vazgeçemedim
Sanatı severdim, seni gördüm hayran kaldım
Hep söverdim, ver bir ateş hayallere daldım

Eski bir şarabın ilk yudumundaki tatta aradım hep ben seni
Yeni açılmış paketteki tütün kokusunda aradım hep ben seni
Önüme gelen kağıda attığım ilk çizikte aradım hep ben seni
Soğuk bir kış günü sıcak bir ateşin orada
aradım hep ben seni
Hoş bir resime ilk baktığımda burada aradım hep ben seni

İki yalnızlık bilirim ben, öncesi, sen ve sonrası
Birini yaşadım aslında, tek başına çilingir sofrası
İsterdi gönül senle içmek fakat buna boş felek
Senin fikrin yeter bana, olmasanda bir melek
Açarım bir şarkı koyarım tek rakı çekerim kafayı vururum masaya
Konuşurum karşımdaki duvara ne gerek var hülasaya

Kaptan bağırdı sözcükleri güverteye doğru
"Kalkıyoruz hemen bu limandan"
Ne erzaktan kaldı ne de artık zamandan
Mürettebatı severdi aslında kaptan ama iş vardı iş, çoktan geçmişti
Kaptan rakıya sigaraya vurup kendini, kendi de bu denizde bitmişti
Severdi kaptan denizin dalgasını, köpürterek onu selamlamasını