Bu bir veda vaktidir ey sevgili
Üzülmeyeceğini iyi biliyorum
Senin suçun değildi ki seni sevmem
Benim suçum da değil
Bakıyorum da maziye sana aşık olalı ne kadar yıl geçmiş Sana ne kadardır tutsakmışım
Gönlümü zincirlemiş gözlerin
Hazan rüzgarları esiyordu
Sonbahar, şarkısının son nakaratını söylüyordu
Kulaklarımda derinden gelen bir uğultu
Gözlerimi açamıyorum kör olmuş gibiyim
Ellerimi uzatıyorum ellerim buz kesiliyor
İşte işte o zaman anladım ki bu emareler gidişinin senfonisydi
Güzel bir aşk hikayesinin aktörü olmak
Bu kadar zor mu gerçekten
Soruyorum kendime
Düşünüyorum uzun uzun...
Elimde bir fincan kahve bir de sigara
Soğuk bir İstanbul akşamında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!