Al canımı şimdi yar
Gökyüzünden karanlık eksik olmuyor
Bir şimşek aydınlatıyor şehri
Kimse bilmiyor bir garip son anlanırını yasıyor...
Son kalede düşmüş
Ne gidecek bir yerim
Gözünden akan iki damla yaşla başlıyor hayat
Ağır ağır alıştırıyor acılara
Her öne eğdiğinde başını
Haykırdıklarınla suçlanıyorsun
An geliyor soluyor güneş
İmkansızım
İmkansızlığı sevdim senin
Bir kış akşamı hatırlarken eskileri,
İmkansızım vardı demeyi...
Hepimizde sahte bir maske vardı,
Ben sana yalansız geldim.
Bir bataklık ol
Sadece senin olayım
Yavaş yavaş al canımı
Ben hiç olmadım bu diyarda
Hep bir yerlerde saklanıyordum azrailimden
Son durağım burası olsun
Bak yine şafak sokuyor
Ardından gözyaşı akıttığın son gece gıbı
Bir yalnızlık türküsü soyluyor yıllar
Şehir bile kaçıyor artık senden
Yalnızlık çöküyor üstüne
Karanlık dört bir yanını sarmış
Böyle bir gecede gitmişti oda
Seni ıssızlığın pençelerine bırakıp
Şehrin yalnızlığını izliyorum şimdi
Elimde son sigaram
Sigaram gibi bitiyor hayat
Ne ben kalıyorum geriye ne de bu şehir...
Eğer dolunayın yalnızlığını paylaşmak suçsa suçluyum
Sonsuzluğu hayal ediyorum bugün
Gün gelir biter zaman
Geride kalan iki damla yaş toprağında…
Dört duvar arasında kalmışım
Şu an ihtiyacım olan bir yudum yalnızlık sadece.
Belki bir tepeden şehri izlemek,
Belki de sahilde tek başına denizi dinlemek.
Cümledeki virgül olmaktan vazgeçip nokta olmak son defa.
Şu an ihtiyacım olan kaybolmak,
Git gözlerimden güzel kız
Adını koyma bu duygunun
Bu yokluk ateşiyle yanan kalbimde
Sende yanma güzel kız
Bir anım warsa hala
Bırak onlar yasasın gözlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!