Berivan Şiiri - Cemal Ekren

bu gün doyasıya içmek sarhoş olmak istedim; ,
ayaklarım beni köhne bir bara götür dü..
zaten,
seni sevmekten başka bir lüksüm olmadı,
kuytu bir köşeye oturdum.
Agzı tütün kokan;
Garson,
“ne içersiniz”
bir şişe berivan dedim...,
garson güldü
seni yudum yudum içmek isterdim,
ama garson,
“pardon ne istediniz? ”
bir şişe berivan..
“rakı var”,
rakı geldi,
ben kadehime berivan doldururken,
ilk yudumda rakının tadını his ettim,
burayı sevmedim...,
sen yokttun..,
aç ve iştahı kabarmış adamlarla doluydu...
bana bakıp gülüyorlardı....
kadehimde boşalmış benim gibi;
yalnız kalmıştı.
Tekrar kadehime berivanı doldurdum;
Fondik ettim...
Tam kalkarken;
Usulca yanıma yaşlı bir tarih oturdu.
“aşıkmısın”
güldüm,
“aşıkmısın”
güldüm ve
kalbim dilime hain konuşamadım.
“hey ogul”
işte o an;
yetimliğim masama geldi.
Yaşlı tarih gitti.
Garson geldi;
“meze ne alırsınız? ”
ben berivanı sade içerim.
Garson gitti.
Bir nefes,
Bir nefes daha sigaramı içime çektim,
İçim berivanla dolu,
Masama,
Elleri titreyen,
Ama kemanıyla bir şeyler çalan,
çinğen geldi;
“hangi türküyü çalalım? ”
berivan...,
burayı sevdim....
sen masama geldin....
hey garson bir şişe daha berivan getiiiir....!
sen garsonun elinde masama geldin..
türküyle seni birden içtim....
duvarda asılı duran aglayan çocuk fotoğrafı,
şimdi bana bakıp gülüyordu.
Çingene;
“Tamamı abi türkü bitti”
berivan hiç bitmez
tekrar o,
türkü,
tekrar tekrar sen kadehim de.
korkularım,
yalnızlığım,
yok olmuştu.
başımda diklen;
garsona;
hesap....!
hesap gelince;
seni,
sevmenin faturası çok ağırdı
masaya;
yalnızlığımı,
bırakıp kalktım.
Dışar da deli bir yağmur,
Ellerim çebim de,
Islanarak
Dudağımda,
O,
Türkü...,
Berivan sokağına girerken,
Yagmur durmuştu.....
Şimdi gözlerimin yağmuru senin yokluğuna yağıyordu....