Berivan Şiiri - Şair MET

Berivan
Ateşten gömlek aşkın
Dağlamaz mahçup yaralarımı
Sevmez meczub yapımı
Isırmaz otuziki dişiyle,
Sevip koşumlarımı

Berivan
Dağlalesi mi ne?
Erezyona muhtaç
Toprak örtülü yüreğime
Çal pençe pençe beni
Sazının sarı teli ile
Bırak aksın, sür benliğimi eğimine

Berivan
Kara tren gıcırtısı raylarda
Bir ahu kurulu tuzaklarda
Şimdi ıramak zamanı tanlarda
Soğuk,nemli,bırakımsı inlerde
Bekleme sevdalını
Onun iki mermisi var ciğerlerde

Berivan
Güzelliğine düzülen destan,
Aşkına yazılan roman,
Uğruna eridiğim sevdan,
Yaşa da yarım kalmasın,
Senden bihaber bu adam.

Berivan
Sen süngüsün, kara gecelerde namlumun ağzına.
Berivan
Sen bir masalsın,yazmışlar yaşamak adına.
Berivan
Sen sevgisin,ötlek mermilere siper alnımda.

Berivan
Islatmak zorunda kaldığım dudaklarımdaki türkü,
Yaşamak uğruna çizdiğim yoldaki öykü,
Nazlı esen samyeline karşı,çiçeklerimin kökü,
Açmalısın:
Filizler açmazsa, ormanlar ölür çünkü.

Berivan
Hayat albümümün her yaprağının süsü,
Bastırmak istemediğim,özelliğim olan dürtü,
Kapattığım yolların sağlam,alaşım sürgüsü,
Bogazımdan yaban dikeni çeker gibi çıkarttılar
Döktüğün hüznü,
Bir daha hüzünlenme;
Acı çekiyorum çünkü.

Ekim-1999