Berit Dağı Şiiri - Volkan Çayır

Ormanı kamalak, yazısı keven,
Bir dağ düşün ki, yücelerden yüce.
Hep kalıp göçer, yaylasını seven,
Bir dağ düşün ki, yücelerden yüce.

Her mevsim bir başka; bir ılık, bir ayaz,
Kar yağar başına, olur bembeyaz.
Hele bir gör, gelince bahar yaz,
Bir dağ düşün ki, yücelerden yüce.

Sadece dağ değil, hem de yurt oldu.
Eli açık, cömertti, rızkı boldu.
Eteklerine ol Kınıklar doldu.
Bir dağ düşün ki, yücelerden yüce.

Türk dili ağzı, Türkçe söyler sözü,
Çevre obaları Oğuz'un tözü;
Göksun, Elbistan, Afşin, Ekinözü...
Bir dağ düşün ki, yücelerden yüce.

Kim bilir nereden sürgün aldılar,
Atam dedem bu yöreye geldiler,
Bu dağı kendine vatan bildiler.
Bir dağ düşün ki, yücelerden yüce.

Üşütmüş de gelmiş, poyrazdan bir yelde,
Keçesi sırtında, değneği elde,
Dedem Topuz Cuma, çobanmış belde,
Bir dağ düşün ki, yücelerden yüce.

Ozan Vatan bilir, o, ana yurdu,
Sevilir toprağı, kuzusu, kurdu,
Tarihe kök salmış, Berit'tir adı.
Bir dağ düşün ki, yücelerden yüce.