Berika Kut Şiirleri - Şair Berika Kut

Mısraları diziyorum bak
Sessizce okursun artık
Ben fısıltılarını duyarım
Rüzgarın uğultusunda

Kelimeler eklenir mısralarıma

Ummadık ne bir avuntu ne bir beklenti
Araf'a sırdaş olduk mest etti bizi
Biz "ezberimdeki en güzel şiir" dediğimizi
Unutmayız saklı durur kendi unutsa da bizi

Dostun vefasızlığı incitir bizi

A vuçlarımızdan dökülen acı
R uhumuzu dağladıkça derinden
S avrulur göklere bir kara duman
E limizde şimdi kuru bir yaprak
N asıl da ani geldi Eylül bak
İ nce bir sızı var yüreklerde

Gün biter geceler kalır bende
Yıldızlar gibi parıldar anılar
Her anıda nefesin vardır
Şiir olur eser dizelerimde

Aşkta mantık arayıp durma

Ben saçlarını seviyordum bir ıssız vadide
Yaşanmamış mutlulukları hayal ediyordum
Rüzgarla esen kokunu, içten sıcaklığını
Hissedip has bahçeye çiçekler ekiyordum

Gözlerime bakıp şiir okuyordun bir ıssız gecede

Gidersen viran olur bu kent
Kuşlar gider birer birer
Kurumuş bir nehir gibi
Yağmura hasret kalırım
Solgun bir yalnızlık mıydı
Bizim ellerimizi buluşturan

Çekirdeklerini alıyorum
Ama hiç tükenmiyorsun
Aldığım kadar yenileniyorsun
Ve her defasında beyninin içini
Sunuyorsun bana
Cömertsin ve bir okadar da hoyrat

Sonsuz gök laciverde bürünüyor
Şehrin üstünde her gece
Ve her gece yıldızlar süslüyor
Gökyüzünün sonsuzluğunu

Irmakların sesine kulak ver şimdi

H ala ezberimdesin
A nılar biriktirdik birlikte
Z aman şahitlik etti ikimize
N evbahar olur gelişin gönlüme
E llerin düşer hatrıma
M isk-i amber olur kokun bana

Sen susunca bir tipiye tutuşuruz
Yüreklerde başlar fırtına
Yarım kalmış şiirler de susar
Alnımıza yazılan kör bir kader zaman
Kırık düşler kurulan