Şu insan yüreğim yanar,
Ta kalubeladan beri.
Serime bir sevda düştü.,
Tufan'dayım Nuh'tan beri.
Bu aşk ne yürekler yakar,
Ne sultan takar ne hünkar.
Kurulu düzenler yıkar,
Devri Firavundan beri.
Musa olduk elde asa,
Çarmıha gerilen İsa,
Biziz Muhammet Mustafa.
Aliyiz ezelden beri.
Eyüp'üz tenimiz yara,
Tanrıyı Mansur da ara,
Kaç defa çekildik dara,
Pir Sultan Abdaldan beri.
Aşkın kandili hep yandı
Aşıklar semaha döndü.
Tanrı gökten yere indi
Hallacı Mansur'dan beri.
Celal gönülde ki aşktır,
Gönül ki sırça bir köşktür,
Hayat su toprak ateştir,
Havayla Ademden beri.
Kayıt Tarihi : 14.2.2017 02:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/14/beri-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!