Yıllardır hayalinle sabredip yaşıyorum
Yüzüm gülmedi yüzüm gittiğin günden beri.
İnziva mekanlarda hüzünle taşıyorum
Gözüm gülmedi gözüm gittiğin günden beri.
Dün neydik bugün neyiz, daldıkça dalıyorum
Artı eksi her şeyden dersimi alıyorum
İnişte düşüyorum, yokuşta kalıyorum
Düzüm gülmedi düzüm gittiğin günden beri.
Baharım yazım hazan, zirvem karda mı karda
Ateş topu gibiyim beynim yüreğim harda
Geçtiğim mekanlara dönüşüm zor mu zorda
İzim gülmedi izim gittiğin günden beri.
Unutulman imkansız bu tende durdukça can
Bedenimde damarla seninle dolaşır kan
Azimet der hislerle mezarındayım her an
Özüm gülmedi özüm gittiğin günden beri.
Nazmi Gökdogan
Kayıt Tarihi : 20.5.2020 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!