Zaten âvârelik sanatın senin
Dağda bağda kırda yoruldun gönül
Bir zamanlar boz bulanık akardın
Denize kavuştun duruldun gönül
Sana kim dedi ki yar başına var
Yar başında yâre vuruldun gönül
Berhudar olmadın sevdâdan yana
Kaderine küstün darıldın gönül
Sanki mahcupluğun yetmezmiş gibi
Yüzden gözden düştün yerildin gönül
Bir armağan sundun kabul görmedi
Bunu beklemezdin kırıldın gönül
Gökyüzünden geldi senin depremin
Mavi bir kefene sarıldın gönül
Kayıt Tarihi : 17.3.2011 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!