Sen, kıvırcık saçları engin denizler gibi
Bir mavi okyanus gibi dalga dalga aşk kokan kadın
Bakışlarında keskin bir donukluğa rağmen
Gülünce dudak kenarı arşa değen kadın
Sen gülünce deniz kudurur, güneş parıltısından utanırdı
Bir gülüşüne kaç yıldız sığdırabilir bir insan
Bakışlarıyla kaç gönül yaralayabilir
Leblerinde kaç aşkın izini taşır mesela
Mesela bir busenin kaç yıl hatrı kalır gönülde
Tüm güzellikler uykuda
Güzeller uykuya daldı
Nefret uyanık, kol geziyor
Naralar atarak hemde
Öyle cüretkar ki anlatamam
Güzellikler uykuda, derin uykuda
Bu gece son gecemmis gibi yazıyorum sana sevgilim
Kim bilir belki bir daha ilismeyecek gözlerim gözlerine
Değmeyecek dudakların dudaklarıma
Ya da ya da hiç karismayacak nefesin nefesime
Ve Biliyorum artık son defa dökülecek adın dilimin ucundan
Şairini kaybetmiş bir şiir gibi yalnız
Ve öyle ihtişamlıdır ki ağlaması
Çığlıklarında binlerce dizeyi katledebilir
Öyle bir yalnızlığın kucağına düştük
Şiirini kaybetmiş bir şair gibi üzgün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!