Berhan Abiyi Kaybettik...

Beraberce yürürdük onunla,
Giderken eve akşamları,
üzülürdük, yolda görünce,
telaş içinde, umutsuz insanları,
“ne olacak beyefendi, bu insanların hali” derdi,
kamunun derdini, kendine dert eder,
dertlenir, sonra şükrederdi!

Değişik fikirler üretirdik,
yaşadığımız bu yer için,
eleştirir, yakınırdık,
“sokakları da temizleyin ve düzeltin”
“ bir zamanlar yurt dışındayken” diye,
söze başlardı;
mazideki o gençlik yıllarını,
buruk bir anı ile yaşardı…

Bugün onun sevenleri için,
acı ve kapkara bir gün!
samimi dostlarının,
yüreği derinden yandı!
İlahi takdir tecelli etti,
ölüm onun da yakasına yapıştı bugün,
bence dürüst, sevecen, dost,
derler ya; adam gibi bir adamdı!

On küsur sene önceydi;
bir akşam vakti, onu yolda tanıdım,
sanki Berhan ağabeyle,
yıllar yılı tanışığız sanırdım,
güven vermişti bana,
o ilk günden beri tatlı sözleri,
öyle ki,her zaman,
anlattıklarına inanırdım…

Zamanı doldu artık;
Şimdi, onun süresi bitti,
beden gömleğindeki ruhu,
sınav salonunu terk etti,
gönül rahatlığı ile onun için,
“iyi bilirdim! ” dedim;
benden yana haklarımı,
samimiyetle helal ettim…

2005-19 Mayıs