Mevsimler soluyor şimdi hazandır.
Toprağa düşerken yaprak sızlıyor.
Beni benden alan hepbu zamandır
Tende can erirken sema ağlıyor.
Lambalar sönüyor zifir saçıyor.
Düşlerimden sızan tam bir buhrandır.
Takvimin benzinde benden kaçıyor
Beni benden alan hep bu zamandır.
Hüzünle kapansın göz kapakları!
Zemheride kalsın melâl seyyahı!
Koparken zamanın loşyaprakları
Vecd içinde solsun hicran sabahı...
Korsuz söner mi ki ömrümün ahı?
Bir avuç gözyaşı bu şafakları
Aydınlık kılar mı közde günahı?
Yanarken zamanın loş yaprakları.
Mürekkebim küsmüş kalbgâhım susmuş
Düşerken yaprak gibi ilk hatırada
Viran gönlüm sanki ömre kin kusmuş!
Mestane kal ruhum son hatırada!
-RECEP ERGİN-
(15.10.2007)
Kayıt Tarihi : 13.3.2008 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!