Bırakıyorum toy neşemi kağıttan bir geminin üzerinden
Görünmez bir zincirle bağladılar sanki ayak bileklerimi
Kabuk bağladı zamanla göğsümün üstündeki yanık izleri
Aynaya baktığımda karşımda çizgili bir yüz
Altı yerinden delik deşik oldu bedenim
Ziyan oldu ahu gözüm
Bu muydu bana bahşettiğin hayat
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta