Berfo Ana Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

Gözümün nuru yaşam pınarım
Anan kurban gelsene oğul
Günler geçtikçe yokluğuna yanarım
Anan kurban gelsene oğul

Bir gece ansızın gelip götürdüler
Dipsiz kuyulara seni atıp yitirdiler
Gençliğini ömrünü işkencede bitirdiler
Anan kurban gelsene oğul

Bir kartal idin kanadını kırdılar
Acmamış gonca idin dalından yoldular
kör hücrelerde paranğalara vurdular
Boynu devriseliseler ne yaptılar seni oğul

Ölüm korkun olsa bu yolla baş koymazdın
Sesimi duysan ananı sensiz koymazdın
Sen bir çiçeğe bilem balam kıymazdın
Sana nasıl kıydılar bunlar oğul

Ne mezarın var bir yerde ne çismin
Yüreğimde adın ellimde resmin
Denizle mahirle her yerde anılıyor ismin
Yoluna kurban olurum senin oğul

Sen gittin günden beri gözüme uyku haram
Neredeysen bana ses ver ne olur balam
Sana bu sonu yazan hakim kalem
Dilerim ölüm fermanlarınıda yazar oğul