Berfinim Şiiri - Burhan Ateş Türkoğlu

ah berfinim ah
Dağlarımın sıcak kar tanesi,
yanlızlığımın tek tek kar tanesi
berfinim!
diyer yarım duy beni
seni seviyorum,
seviyorum seni berfinim

gökyüzünde,
bulutlar arasında asi bir kartal gibiyken,
takıldım senin hayaline
kayboldum toz pembe gülüşünde.,
ve düştüm,
hasretinin kara bağrına düştüm...
ve şimdi
ve şimdi kanadı kırık bir serçe gibiyim...

ben ne rüzgarlar,
ben ne zalim fırtınalar,
ben ne acılara direnmiştim oysa...
ama senin hasret rüzgarlarına direnemiyorum.

hasretinin esintisi bile beni kurumuş bir yaprak gibi,
sensizliğin,
yoksunluğun,
yanlızlığın kollarına atmaya yetiyor...
ne olur esme bana deli deli...
duy artık feryadımı...

berfinim,
kapama o ateş sacan gözlerini,
gör beni gör
ve yak beni ateşsacan gözlerinle
berfinim,küle çevir beni
ve savur külümü hasret rüzgarlarına ucursun beni senin bastığın yere...

ah ne umutlarım var senden yana,
ne hayalerim var senin uğruna,
ne sevgiler,
ne aşklar besledim acıyla inleyen yüreğimde...

ve artık kanlı güller acıyor gönlümde,
yaprakları aşk,
tohumu sevgi,
gözyaşlarımla besliyorum bu ölümsüz gülleri
sana olan gözyaşlarımla berrfinim senin için...

ve seni seviyorum berfinim,
senin için ağlamayı seviyorum,
senin için ölmeyi seviyorum,
çünkü seni cok seviyorum berfinim...
yanlızlığımın kar tanesi seviyorum işte seni
peki sen
sen beni seviyormusun.?