Berfin çiçeği Şiiri - Tahsin Timurboğa

baykuşun acı haber yolladığı Doğubeyazıt'ın eski Anadolu şafağında kelepçelendi sularım.
Kendimi birer ikişer insanın kalbinde mühürlü keder olduğum gündü babam öldüğünde ,
Karanlık,
bulanık bir yalnızlığa ağlayan bulutun peşindeki sincap şiirini okuyor,
Daha on altıyı bulamamış kızların gelinliğine mektup yazarak bitiriyorum hayatımı
Beyazın, kara geceden farkı olmadığını kız kardeşimin üst üste yaktığı sigaranın zehrinde anladım,
Merhaba berfin ,
merhaba berfin
herkese çay fincanına bağışıklığımı doldururken ,
zayıflıklarımı doldururken ,
Sana şiirlerim ,
sana şiirlerim ,
sana rötarlı bir geçmişim,
Dışarda yağmur yalancı sonbahar kokusuyla selamlaşıyor ,
toprak dalda düşen ağaçlarla sevişme telaşında,
Taş çamurlu kaldırımlarla ıslak ıslak sevişiyor,
Orhan veli sağır ve dilsiz kesilmiş bu güzel havalara ,
İnsanlar bu havaya yabancı sanki ,
Kaçışlardan kaybolan ,
soğuk iklimini kendine pür dikkat duyarsız eden halk durağı ,
Evde kalmış kalmışların annesi feryadında ..
Nemi oldu ?
Marjinal adam gördü herkes ,
Aydın , entelektüel medyayla eşekleştirilmiş aydınca sözleriyle Doğuyu konuşuyor ,
Çocuk parkta otururken babasını anlatıyor boş salıncağı sallarken,
Ne de güçlü ,
ah ne de güzel bir görsen,