Berelenmişsin Şiiri - Halil Gürkan

Nazlı bir goncayken dalında duran,
Esen yel mi eğdi? Berelenmişsin.
Bağbansız bahçeye gizlice giren,
Hoyrat el mi değdi? Parelenmişsin.

Yakışmamış elem güzel yüzüne,
Duman inmiş ışıldayan gözüne,
Birikmiş acılar, çökmüş özüne,
Sanki ciğerinden yarelenmişsin.

Çatılmış kaşların, gül benzin solmuş,
Tebessüm terk etmiş, kederle dolmuş,
Candan sevdiklerin gayri el olmuş,
Darılıp da aşktan aralanmışsın.

Duyguların birbiriyle çatışmış,
Umutların rüzgarlara katışmış,
Can evinde nice baykuş ötüşmüş,
Elem kervanına sıralanmışsın.

Halil der eskiyi süpürür yeni,
Gömülür maziye binlerce anı,
Tozpembe gelecek beklerken seni,
Çözüp al yeşili karelenmişsin.