nerede kaldı
çocuksu yıllarım
geçti gelmez
içti dolmaz
dudunu topladığımız
ağacın yerlerinde yel eser
sahibi hayışın ismail amcam
ışık içinde kalsın
ne bereketi vardı
mahalle çocuklarıyla
sığırcıklar yiyerek
bitiremezdik hiç
her ağaçtan sonraya kalır
çiçek açarken
hepsinden önce davranır
meyveyi dökerken
sayısız meyveyle
yiyip doymazsın
bir avucunu bile
bir kenara koymazsın
bereketli dut ağacı
yorgun düşünce
ustanın elinde
nidalı bağlama olur…1506103denizli
Kayıt Tarihi : 15.6.2010 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!