Bereket Peygamber Şiiri - Mustafa Gözetlik

Yel Veli, yel gibi esti
Devriş bey atıyla ardından koşturuyor
* senin ölümün benim elimde..**
Yel Veli; yazgıdır bozulmaz yazgı..

sonra kulağına kahim;
**Ya Nemrut; senin dümenin...
doğacak bir erkek çocuğun elinde olacak..**
bir yıldız böyle söylüyor
çaresi yok mu?
Nemrut hiç yok mu?

Nemrut, dağlara ovalara adalara
sulara göllere haber ulaştırın
deyin ki, erkek çocuk doğmuşsa
öldürün haberi yayıldı her yere..

Kahim; doğacak erkek çocuk
Nemrut'u yok edecek
ölüm emri duyulur

Hatun yüreğinden bebeğini bıraktı/ kıyıya
bebek sulara saldı
Ceylanlara karıştı sütüyle büyüdü
Ceylan gibi yaşadı..
gölgesini gördü zihni açıldı

binlerce Ceylan Urfa şehrine girdi
ya Nemrut, kovalanmaktan bıktım / usandım
Nevrut sevindi; vurun kesin kellesini
onu bir türlü vuramadılar

Ulu ateş yaktılar
CEYlanı (delikanlı) ateşin ortasına attılar
ateş su, yanmayan eskiler balık
küller çiçek oldu çayir çimen

Ceylan gözlü delikanlı
ateşten sekti, bahçede dolaşmaya başladı
Nemrut ben geldim
İbrahim, hançeri çekti
Nemrut dize geldi

Kahim dedi; zülmü ödürüyorum / yeryüzünde
Zülüm sürmesin diye....
Halil İbrahim bereket Peygamber oldu
her şeye bereket geldi

ceylanların büyüttüğü İbrahim
Ceylanlarla çöle indi soyu büyüdü

Nasihatım dedi;
**Şu dünya da bir gün zülüm bitecektir..**

25.11.2009.M.G.