Bereket mi gözyaşların..?

Önce kara bir bulut çöktü üstüme.
Sonra, o okşayan rüzgar gitti
Tokatlar gibi esmeye başladı suratımı.
Dalgalar hırçınlaştı, balıklar kaçtı.
Kuşlar sığınacak bir dal peşinde.
Apansız bir yağmur başladı,
Bardaktan boşanırcasına...
Şehre bomba atmışlar gibi, insanlar kaçmakta.
Ve şehrin bütün kirleri gözümün önünde akmakta...

Mis bir toprak kokusu sardı havayı.
Teninden kopmuş reyhan bir koku.
Yıldırımlar düştü gözlerinden.
Gök gürültüsü sağır edercesine
Sanki beni; sana çağırıyordu.

Ben ortada yapayalnız...
Yüreğimden bir parça koptu
Kapıldı sele...
Nefessiz kaldı ciğerim
Bronşlarıma doldu göz yaşların
Sel bastı ağladığında bu şehri.
Bereket denilen bu yağmur,
Müjdecisi mi gelecek baharın..?

04/09/06