Bereket Lokması Şiiri - Zennehar Yılmaz

Gönül evimin mutluluk temel taşı Gözlerimin nurlu bakış noktası. Gönlümün çoğalan bereket lokması Sevdanla içtiğim ey ayranı bakır tası Dolup ta taşar eksilir sanma.. İçimde olgunlaşır bahar meyvesi. Kopacak sanma dalı yongası Yüreğim çağlayan dere nehir Fırat tır Kalbime yağan sevgi fırtınası Varlığını yeter yanında bulması Doyarım hayalinle gönlümün sevgi lokması Elimde baston olup gözüm görmese Nefes alışlar dizime derman dır o manalı bakışlar Körlüğü kaldırır söyleyiş haykırışların Bu can sanadır armağandır seni sayıklar Burkulur bereket lokmam yüreğim bir anlık Hayalin sarmalar akşam olunca karanlık Aydınlığını saklar çeyizli köşede sandık Gönlümün bereketi sevdanın sensin bereket lokması Hayallerle dolar gece olunca gözlerim Yürekler dolusu seni sevgiyle hasretle özler gözlerim Umutsuzluğa kapılsa da içimi titreten sözlerin Resmini öptükçe dağılır matem bulutları güneşi seyreylerim Seninle anlamlı doğar her günüm Parıltılı olur gece süslüdür varlığına duamda şükür sunduğum Yaradan, dan dilerim seni hep benimle güldürür Bereket getirdi seninle bu cana En karanlık geceler geldi imana Sevdim seni çok sevdim gönlümün bereket lokması Kalbime ay doğar gözüme güneş ellerin beni sarması Bin derde devasın sevgi bakışlım inceden inceye kanıyor ince nakışlım Gerçeğe dön artık hayal rüya masal ruhum haykırışım…..