Bereket Kalmadı Şiiri - Remzi Timar

Meclis sohbetinden aşık
Kalktı bereket kalmadı
Sofralardan tahta kaşık
Kalktı bereket kalmadı

Bak bitmiş eski serüven
Kalmadı kimseye güven
Harmandan öküzle düven
Kalktı bereket kalmadı

Kime gidek kime sorak
Hava kurak tarla çorak
Evlerden emektar orak
Kalktı bereket kalmadı

Değişti sahil ve kumlar
Çiçek açmıyor zakkumlar
Ülkeden yerli tohumlar
Kalktı bereket kalmadı

Neylesin be anan baban
Karışmış dost ile yaban
Tarlalardan kara saban
Kalktı bereket kalmadı

İyinin yanında durmak
Garibana yuva kurmak
Yabayla saman savurmak
Kalktı bereket kalmadı

Çürümüş insan dokusu
Dünyayı sarmış kokusu
Kâlplerden Allah korkusu
Kalktı bereket kalmadı

Yaşamaz ki burda balık
Çünkü ortam kalabalık
Komşuluk ve akrabalık
Kalktı bereket kalmadı

Hadi Remzi biraz titre
Kan dökerler litre litre
Yetim hakkı zekât fitre
Kalktı bereket kalmadı