Zamanın köprüsünden yürüdüm geldim sana
Ben hüzün ülkesinde ağlayan ildim sana
Kadranından akrebi yelkovandan ayırdım
Bereket diye seni coğrafyada kayırdım
Bülbül umut dokurken geceye ötüşünde
Andım seni yağmurun toprağı öpüşünde
Etim ve kemiğim ilk insanın mayasından
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta