Zamanın köprüsünden yürüdüm geldim sana
Ben hüzün ülkesinde ağlayan ildim sana
Kadranından akrebi yelkovandan ayırdım
Bereket diye seni coğrafyada kayırdım
Bülbül umut dokurken geceye ötüşünde
Andım seni yağmurun toprağı öpüşünde
Etim ve kemiğim ilk insanın mayasından
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla