Gönüller zemini
Oldukça çorak
Çatlak ve kurak...
Gökyüzü ağlarken;
Bereket umarak
Nasıl gülüyorsa toprak
Şimşekler çaktığında
Yıkansın her köşesi
Ağlasın bırak...
Bil ki
Her çatlağından
Taze filizler çıkacak...
Belki de
Dalları göğe uzanan
Ulu çınarların
Kökleri dolduracak...
Kayıt Tarihi : 19.3.2009 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İçimizi allak bullak eden fırtınaların, yağmurların ya da sel baskınlarının, kimbilir belki de sonu güzel olacak...Sadece iyiye odaklanmak ve Pollyannacılık oynamaktır belki de yaşam enerjimizi yitirmememiz adına şu an yapmamız gereken en mantıklı şey...Bir bakmışsınız...
siz orda iken ruhumda yandı sandım
Nefessiz atan kalbim durmaz artık eyvah
sonsuzluğa uyandım yandıkça yandım.
Selamlar
Kutluyorum güzel çalışmanızı...
TÜM YORUMLAR (22)