Kalp cehenneme açılan kapıdır
Kaybolmuş önce o kapıdan geçer
Sonra dönüp bakar ardında bıraktığına
Elmayı yemekle aynı şeydir bir kalbe girmek
Kadın yine suçsuz
Elma ağaçtan düşer
Bir adam ağaca asar kendini
İlahi bir yara açılır tende, kabuk tutmaz
Tuz saçılır üstüne
Akan kanda acı demlenir
Gözler göğe dikilir
Sorulur Rabb'a hesap
Ey beni benden iyi bilen
Yolumun başında mıyım, sonunda mı?
Doğru da mıyım, yanlışta mı?
Bana yolladığın işaret
Bir bakışın yok oluşun da mı?
İçimde olanın bitişinde mi?
Bir çift gözde mi yeşerdi elmanın çekirdeği?
Haram mı bu yollar bana?
Ey her şeyi gören
Beni benimle bırakma
Bir göze muhtaç etme beni, zira
Gözler korkunç bir girdap
Bakmak en kasvetli ızdırap
Görmek kıyametin alameti
Yolunu yitirmiş olanın yoktur gayesi
Şimdi bir kırık düş düşer gönlüme
Yollar uzar, yolcu bitap
Berduş savrulur gönülden gönüle
Şimdi bir cehennemden çıktım beklerken
Sevgilim ölüm kapımda fakat
Yaşamak laneti akar kanımda
Bu satırlar kayboluşumun seyir defterindendir
Gün bilmem kaç
Saat bozuk.
Mert Ali Bedel
Kayıt Tarihi : 7.1.2025 22:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
berduşun aşkın ve kendi içinde kaybolduğu satırlar...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!