Berduşun Seyir Defteri 1

Sanmam ki yaşamak büyük bir meziyettir
İnanılası.
İçimde büyüyen bu his neyin nesidir?
Bastırılmış içime sıkışmış olan şey nedir?
Öfkem neyedir, nedendir?
Durmam, durduğum yer ortası değil hiçbir şeyin
Ortasında değilim, orası uzak bana.
Nedendir bilmem, ruhumun ağırlığı
Güneşin üstünden aldığım arşı arşınladığım şiir.
Kaç fersah uzakta ki yarim?
Neydi ki bu cihanda yerim?
Neylerim ki gam tutar elim?
Çaresi yok olan ve ölmüş benim.
Sanmam ki aşk bir gönül yarası
Sarsın etrafı sarışın bir yalnızlığın sancısı.
Yan yana gelmemesi gereken iki kadın,
Biri kızı, biri anası.
Anısı yarım yüzyıllık ,hatırası ömrümün karası.
Ebedi bir bekleyişin kaybolmuş yansıması.
Su gibi berrak, ateş gibi sıcak, aşk gibi ölüm.
Su gibi boğar, ateş gibi yakar, aşk gibi yaşam.
Sanmam ki kaybolmuş bir adam, kendi içinde ve dışında kendini ararken vurulmuş kendi tarafından.
Ne yazık ki anlamsız gelir telkinler,
Eli tutulmaz, verem yayılmış vücuda.
Kara ve veba.
Ne hoştur aramak kendini bir ormanda,
Köşe başlarında ağaçlar, uçlarında kuşlar.
Ötmeyen kuşlar, ölmeyen adam.
Hoş, bir sevdanın peşine kapılmak,
Kendinden harcamak. Uzaklaşmak,
Kaybolmak.
Bu satırlar kayboluşumun seyir defterindendir.
Gün bilmem kaç,
Saat bozuk.