Berdus Amca Şiiri - Nihat Yasul

Üstü basi berbat ayakkabilari cokmu cok eskiydi.
Elinde sarap sisesi yasamindan cok aci cekmisti,
Kolunda eski bir semsiye elinde bir parca ekmegi vardi
Aksam günes batinca asik yüzünü mutluluk sardi.

Allaha inanirdi berdus amca hazirladi bankini kartonla
Elindeki semsiyelerle korurdu kendini yagmurdanda
Ama hava cok soguktu belliki cok üsüyordu berdus amca.
Yavrulari onu sahipsiz birakmis,her biri kendi havasinda.

Tertemiz kalbini hala tasiyordu berdus amca yaslamisti basini hazirladigi,bankina.
Kücük bir cocugun sesine bir den uyandi,sahipsiz cocugu banka yatirdi kendi yere uzandi.
Torbaya koydugu ekmegini birakti cocugun basi ucuna.
Yüz cesit yama olmus paltosundan yavrucuga yorgan yapti.

Cok soguk olmasina rahmen kendisi uyanmamak üzere uykuya daldi.
Sabah olmustu ayaz yerini günese birakti
Kücük cocuk uyandi hemen ekmege sarildi
Karni cok acikmisti tam ekmegi isiracakken gözü berdus amcaya takildi,
Amcanin saci ve sakallari dahada beyazlamisti seslendi amcaya amca amca kalk.
Kalkamazdi berdus amca cocuk kalkti berdus amcanin paltosunu amcanin bas ucuna birakti.

Ah be berdus amca sen yoktun artik burada
Herkes seni cehenneme gitti derken simdi melekler senin bas ucunda.
Hele be amca son ekmegini,yatagini o yavruya verdin ya
Sen varya sen berdus amca sokagin degil o yavrunun amcasi kalacaksin.
O yavru büyüyecek adam olacak ve berdus amcam benim kalbinde yasiyor
onu kimsenin gücü yetmez oradan atmaya diyecek.
offffffffff be berdus amca o yavru daha senin icin ne dualar edecek,
ne dualar edecek.....berdus amca.............