Berduş Şiiri - Aytekin Erim

Elimde biram, ölümü turluyorum.
Cehennemin kokusunu ciğerlerime çekip,
Sensiz geçen günlerimdeki anılarımı canlandırıyorum.
Hayatımla kumar oynuyorum,
Kafamdan daha güzel olduğunu da biliyorum,
Tüm hayallerimi yakmış yıkmış halimle,
Kendime seçenekler sunuyorum,
Güzelliğinle, güzelliğimi karşılaştırıyor,
Güzelliğimden dolayı hayaller kuruyorum,
Yanıp yanıp sönen sigara dumanında boğuluyorum,
Ciğerlerimdeki ağrıyı tarifsiz dışa vuruyorum,
Bir ağacın gölgesinde yine içiyorum,
O bana gölgesini veriyor, bende ona hayallerimi,
Bazen ben anlatırım derdimi, bazen dinlerim rüzgarın ıslık seslerini,
Dertlerimden meyvesini döker, hayallerime de meyve verir,
Oturmuşum bir banka içiyorum,
Sensizliği anlattığımda tahtaları gıcırdıyor,
Yüzünü anlattığımda inceden bir rüzgar esiyor,
Ben ona nasıl öldüğümü, o bana kesilirken çektiği acıları anlatıyor,
Bazen yuva olduğu kedilerden bahsediyor,
Kesilmek mi ölmek mi diye benimle iddialaşıyor,
Oturmuşum bir sokağa içiyorum,
Kafamın üstündeki sokak lambasına selam veriyorum,
Sokaktaki köpeklerle arkadaş oluyorum,
Oturduğum kaldırım taşının feryadıyla inliyorum,
Çöp tenekesiyle de sevişiyorum.
Ben yine her zamanki gibi içmişim,
Gözlerinden daha güzel gözleri hayal etmeye çalışmışım,
Sesinden daha güzel sesler aramaya çıkmışım,
Senden güzel bir kızı bulmaya çalışırken ayaklarımı yerinden çıkarmışım,
Ben içmişim işte, ne beklersin ayyaştan.