Berdel Şiiri - Ayşe Yarman Öztekin

İlkokuldan aldı seni baban
Kanlı gözlerinde yaş kalmadı
Katıla katıla ağlamaktan
Öğreniminin önü kesildi
Eğitim yaşamın sona erdi

Akıllı azimli bir öğrenci
Her işlenen konuda birinci
Ülkenin umudu geleceği
Sen on dört çocuğun sonuncusu
İsimleriniz unutulmuştu

Babana çok yalvardın yakardın
Okumazsan yaşayamazdın
Ayağına kapanman nafile
Kaç kere dövüldün ölesiye

Öğretmenine bir mektup yazdın
Yaşamını sonlandıracaktın
Müdürün felaketi öğrendi
Kor ateşle dağlandı yüreği

Müdür bey tipide düştü yola
İlerledi insan boyu karda
Tez vardı bir kez vurdu kapıya
Baban çekti kara tabancayı
Nerdeyse müdürü vuracaktı

Müdür bey eğitime baş koymuş
Korkusuz duruşlu dimdik başlı
Vakur görünüşlü serin kanlı
Burs alacağını açıkladı

Yükün kalkacaktı aileden
Okul olacaktı artık yuvan
Çılgın baban duyup donakaldı
Sarsıldı anlar sonra yatıştı
Bu öneri aklına yatmıştı

Tabancasını yere bıraktı.
Müdürün ellerine sarıldı
Öfkesinden eser kalmamıştı
Diz çöküp af diledi ağladı

Sen yıllarca sürekli didindin
Çabalarına ara vermedin
İlköğretim liseyi bitirdin
Bursunun karşılığını verdin

Öğrenme coşkusu yüreğinde
Mühendis olmanın hevesiyle
Kazanmıştın üniversiteyi
Hizmete adadın benliğini

Hiç kayıp vermeden sona gelmen
Yüksek dereceyle ilerlemen
İzleyenlerine örnek oldu
Başarıdan başarıya koşman

Sen adı duyulmamış bir köyün
Zeki çalışkan atılgan kızı
Anadolu’nun parlak yıldızı
Yüzdün yüzdün kuyruğuna geldin

Kavuşmaya yakınken hedefin
Peş peşe ölüm tehdidi aldın
Genç yüreğini saran korkuyla
Sorgusuz evlendirildin zorla

Yirmi birinci asırda yazık
Ya ölecektin ya yürüyecek
Yıkıldın kurban oldun berdele
Savunmasız kara kaderine

Ayşe Yarman Öztekin
"Sevgi Yörüngesinde Döner Dururum" Mart 2020