Berdel Şiiri - Gönül Çoşkun

Berdel;
Etmişim ömrümü ömrüne
Yarınları düşünmeden sevmişim seni
Kıymetim değerim bilinmeden
Karşılığını istemeden hep vermişim
Tüm sevdamı haykırıcaktımki sana sustum
Bir sessiz çığlık kanıyor yüreğimin derininde
Diyemedim anlarsın diye hep bekledim
Sana değil hançeri yüreğime vurdum
Bir daha sevmesin diye..
Sevda dolu yüreğimi kanattım
Talan oldu aşkım yalan oldu
Kırık yüreğim
Virana döndü neyleyim..

Sevmişim seni umarsız tutarsızca
Nede kolay değiş tokuş yapılmışım yalnızlığa
Sormamışlar bana ne istersin diye
Boynum bükük sessiz verilmişim neyleyim
Hesapsızca harcanmışım
Sevmek isterken delice
Karşılığını almadan
Kendimden vermişim
Sevdamı berdel etmişler yalnızlığa neyleyim.

Depremler kol geziyor bu aşkın üstünde
Enkazın altında kalmışım yıkık dökük
Bir ölünün soğukluğu yansımış sevdama
Umutsuzca sesleniyorum sesim çıkmadan
Ayrılma benden derken..
Duyuyormusun sessiz çığlıklarımı
Sevdamı berdel etmişler ayrılığa neyleyim.

Oysa benim hayallerim vardı
Hiç bir satıra sığmayan
Sevda sözcüklerim
Kaleme alınmamış
Çiçekleri tomurcuklanmış ağaçlarım
Baharım vardı yazım vardı
Yaz ortasında hazana döndü yüreğim
Aşkı bilmeyen gönüllere berdel edilmişim neyleyim.

Şimdilerde avuçlarım kanıyor
Tutmak isterken ellerini delice
Sevda sözcüklerim intihar etmiş
Asılı kalmış yüreğimde
Bir karşılığını bulamadan
Sevmeler nede kolay harcanır olmuş meğer
Sevdam berdel edilmiş hüzünlere neyleyim.

(7/15/2012)