Ben henüz körpe bir tomurcuğum
Açmadım çiçeklerimi
Güneşi kucaklayamadım,
Havayı soluyamadım özgürce
Toprağıma kök salamadım
Kestiler dallarımı
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




ne olacak bu adetlerimiz yanan yürekleri kim tamir edecek güğzel konu ders gibi tebrikler
Cehaletimizden kurtulamadığımız müddetçe bu sorunlarımızın üstesinden gelebilmemiz pek de
mümkün görünmüyor.Toplum olarak kültür seviyemizi yükseltmenin yolunu bulup toplumumuzu daha ileri bir seviyeye getirmemiz ancak elele verip sorunlarımızı hiç durmadan
dile getirmekten geçer.Sizin gibi eli kalem tutan
insanlarımızın yara haline gelmiş sorunlarımızı
dile getirmesinin muhakkak tesiri olacaktır.
Belli konuları işleyen daha nice eserler vermeniz
dilek ve temennilerimle takdirlerimi sunar
başarılarınızın devamını dilerim.
Seyit Ertürk
Bizim oralarda kadının adını koymamışlar
Sevme ve sevilme hakkını tanımamışlar
Hor görmüş, hor kullanmışlar kaderimizi
gerı zıhnıyettır bizlerı hor gören,cahılıyettır bizlerı kör topal eden. akılsızlıgın bedelıdir bizlerı ellere mahkum eden.erkeklerın mal duskunlugudur bizleri mal görüp te eskıyınce degısen.harıka bır sıır yazmıssın tebrık edıyorum.
Malesef feodalizmin ezip geçtiği genç kızlarımız kadınlarımız bu ülkede dünyada neredeyese ilk kadın haklarının devrim kanunlarında yer almasına rağmen hala bu rezaleti yaşamaktadırlar sistemin feodaliteyle iç içe patron ağa hukuksuzluğuna ortak olmasından katnaklanan bir suçudur bu eyıtım sizliğin geri kalmışlığın ürnü olan töre ve ahlakı insani olmayan gelenek denen abuk sabuk görüşler asıl sorun cehalet bun cehalete ortak olan herkes suçludur şiiriniz anlam içerik olarak sosyal bir yanlışın en açık örneyi olmuştur kutlarım saygılarımla
Ben henüz körpe bir tomurcuğum
Açmadım çiçeklerimi
Güneşi kucaklayamadım,
Havayı soluyamadım özgürce
Toprağıma kök salamadım
Kestiler dallarımı
Kestiler umutlarımı
Eşya gibi, mal gibi gördüler beni
Aldılar sattılar yapraklarımı
Oysa ben bin umut doğdum anamdan
Nerden bilirdim ki
Doğarken kara yemeni bağlamışlar başıma
Kaderimi kötü yazmışlar anam gibi
Bizim oralarda kadının adını koymamışlar
Sevme ve sevilme hakkını tanımamışlar
Hor görmüş, hor kullanmışlar kaderimizi
Ben henüz körpe bir tomurcuğum
Açmadım ki çiçeklerimi
Güneşi kucaklayamadım ki,
Havayı soluyamadım ki özgürce
Umuda saklanan düşlerimi
Beyaz gelinliğime gizledim
Hayallerimi nakışladım gelin bohçama
Kırmızı duvağıma işledim yarınlarımı
Oysa nerden bilirdim ki
Beyaz gelinliğim kefenim,
Bohçamda esaretimmiş
harikaydı tek kelimeyle....saygılar
'Hayallerimi nakışladım gelin bohçama
Kırmızı duvağıma işledim yarınlarımı '
bu dizelerde özetlenmiş anlamlı şiiriniz
duyarlı yüreğinizden dökülen dizeler kadına ağıt sanki
özgürlükleri tümüyle kadına özgü almamak gerekir kanımca
ne yazık ki ezilen bireylerin ilk ezdikleri de kendi kadını oluyor kimliksiz toplumlarda
kendi dalını budayan ağaç gibi; nefessiz ve çırılçıplak kalıyor orta yerde
hele ardından bir de erkeksi böbürlenmeler yok mu?
kahroluyor insan aynı yaşam dilimini paylaştığı için böyleleriyle
yüreğiniz dert görmesin, yazın yolunuz hep açık olsun
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta