Bu misket limonu yapraklarının doğal semizliği! –
Kiliseye yürür ağaçlar, budanmış yeşil bilyeler misali.
Papazın sesi, cansız havada,
Karşılaşır girişte mevtayla,
Seslenir ona, tepeler yuvarlanırken ölü çanın çınlamalarıyla;
Buğdayın ve ham toprağın bir ışıltısı.
Bu rengin adı nedir?
Güneşle onmuş kabuklu duvarlardaki eski kan,
El ayak köklerinden eski kan, yanmış yürekler.
Siyah cep defteriyle dul kadın ve üç kız evladı,
Gereklidir çiçeklerin arasında,
Sarıp sarmalar yüzünü ince keten misali,
Tekrar sermek için değil.
Yapay gülücüklerle solucan yeniği bir gökyüzü,
Geçerken bulut bulut.
Ve bir tazeliği yayar gelin çiçekleri,
Ve ruh bir gelindir
Sessiz bir yerde, ve damat kırmızıdır ve unutkandır, cansızdır.
(1962)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 14.9.2009 20:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Berck-Plage (VI) by Sylvia Plath The natural fatness of these lime leaves! - Pollarded green balls, the trees march to church. The voice of the priest, in thin air, Meets the corpse at the gate, Addressing it, while the hills roll the notes of the dead bell; A glitter of wheat and crude earth. What is the name of that colour? - Old blood of caked walls the sun heals, Old blood of limb stumps, burnt hearts. The widow with her black pocketbook and three daughters, Necessary among the flowers, Enfolds her face like fine linen, Not to be spread again. While a sky, wormy with put-by smiles, Passes cloud after cloud. And the bride flowers expend a freshness, And the soul is a bride In a still place, and the groom is red and forgetful, he is featureless. (1962)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!