Bu siyah çizmenin kimseye yok merhameti.
Niye olsun ki, ölü bir ayağın cenaze arabasıdır bu,
Uzun, ölü, parmaksız ayağı bir papazın
Ki iskandiller kitabının kuyusunu,
Manzara misali çıkıntı yapar önünde kıvrık yazı.
Müstehcen bikiniler saklanır kumullarda,
Işığı gıdıklar, memeler ve kalçalar
Bir şekercinin küçük kristallerden şekeri,
Yuttuğu bir şeyden ötürü hasta –
Yeşil bir havuz açarken gözünü,
Kollar bacaklar, tasvirler, feryatlar. Beton ambarların ardında
İki aşık ayırır birbirinden kendilerini.
Ey beyaz deniz çanağı,
Hangi iç çekmeler bu fincanlarda, hangi tuz gırtlakta...
Ve seyirci, titreyerek,
Gerilmiş uzun bir cisim gibi
Durgun bir büyük tehlike arasında,
Ve yabani bir ot, cinsel organlar gibi kıllı.
(1962)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 13.9.2009 13:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Berck-Plage (II) by Sylvia Plath This black boot has no mercy for anybody. Why should it, it is the hearse of a dead foot, The high, dead, toeless foot of this priest Who plumbs the well of his book, The bent print bulging before him like scenery. Obscene bikinis hide in the dunes, Breasts and hips a confectioner's sugar Of little crystals, titillating the light, While a green pool opens its eye, Sick with what it has swallowed - Limbs, images, shrieks. Behind the concrete bunkers Two lovers unstick themselves. O white sea-crockery, What cupped sighs, what salt in the throat.... And the onlooker, trembling, Drawn like a long material Through a still virulence, And a weed, hairy as privates. (1962)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!