BENGİSU
Dünyanın ahvâlini almıyor muhayyilem
Bengisu olur sabır, katmerleşirken çilem
KUCAK
Mânânın sultanıyım, madde bana oyuncak
Uykuya dalmak için açılır nurdan kucak
ÇOCUKLAR İÇİN….
Hilâlin gölgesinde kanar tomurcuk güller
Sözler boğazda düğüm; kavrulur, yanar diller
GÖZLER
Kabuk özden habersiz, beyhûde bakar gözler
Öze değse nazarın yaş olur akar gözler
YOLLAR
Gölgemi sonsuzluğa alır götürür yollar
Boğazıma sarılır, ruhumu sıkar kollar
TUTANLAR VE UNUTANLAR
Düşeni seyreden çok, düşeni tutan gerek
Yaptığı iyiliği çabuk unutan gerek
TAKVA ZIRHI
Takva zırhıyla zırhlan, işlemez sana kurşun
Mahşerde aynan olur dünyadaki duruşun…
SONSUZLUK
Her gün binlerce insan, sonsuzluğa akıyor
İbret almıyor insan, rahatına bakıyor
Kayıt Tarihi : 18.1.2006 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)