MECBURÎ YÖN
Bu yol gayyaya çıkar, yol yakınken geri dön!…
Tükenince nefesler, ölümdür mecburî yön…
KINAMAK
Yapıp ettiklerinle her nefes sınanırsın
Kınamazsan nefsini ukbada kınanırsın
SONSUZLUK
Ahiretin tarlası, mahsülsüz neye yarar?
Bedene tutsak olmuş ruhun sonsuzluk arar
YAĞMA
Can kafesten uçunca mânâsız kalır tenin
Kara toprak altında yağmalanır bedenin
(U)MUTLUYUM
Tabip değme yarama, dertlerimle mutluyum
Bugünü talan ettim, yarından umutluyum
Kayıt Tarihi : 11.7.2019 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!