Berçenekten Gelirsin Şiiri - Fahri Bulut

BERÇENEKTEN GELİRSİN
Hele bir soluklan, dur deli poyraz,
Bu bir yaz günüdür ne kış ne ayaz,
Virane yurdumdan haber ver biraz,
Bilirim ki Berçenekten gelirsin…

Şiirimi belleğine çabuk yaz,
Ne bir ozan kaldı, nede çalan saz.
Korkum o ki buruk geçer yine yaz,
Bilirim ki Berçenekten gelirsin…

Derler ki yıkılmış babamın evi,
Hısım, akrabada kalmadı sevi,
Dert çok hangi birin anlatsam neyi,
Bilirim ki Berçenekten gelirsin…

Ziyaretti benim evim, ocağım,
Cennetten güzeldi ana kucağım,
Maraş vilayeti Afşin bucağım,
Bilirim ki Berçenekten gelirsin…

Hayırsız evlatlar beladır başa,
Babamın sözü bu yazmıştım taşa,
Çıktı tüm sözleri gitmedi boşa,
Bilirim ki Berçenekten gelirsin…

Göç verdik gurbete boşaldı köyüm,
Eğer bu kaderse kime ne deyim,
Kaybettim ben beni ben kimim neyim?
Bilirim ki Berçenekten gelirsin…

Okuyup gidenler ebet baş tacı,
Berçenekten çıkmaz yalaka, yağcı,
Yurt sever devrimci yüzde yüz kaçı,
Bilirim ki Berçenekten gelirsin…

Dönüşte sevgimi götür köyüme,
Ben o köyde doğdum demem neyime,
Düşe yatıyorum yıkık evime,
Bilirim ki Berçenekten gelirsin…

Rızazade, hasret, özlem bitmiyor,
Yeni ev yapmaya gücüm yetmiyor,
Yıkık, harap evde baca tütmüyor,
Bilirim ki Berçenekten gelirsin…
23 TEMMUZ 2019
Fahri Bulut Rızazade