Berber ve İğneci Şiiri - İbrahim Çelikli

durduk yerde
gri renkli bir “cip” gelirdi köye
muhtar,
yanında ütülü elbiseli, kıravatlı şişman biriyle
arkalarında da çelşimsiz,
saçları geriye taralı
eli bir garip çantalı
beyaz önlüklü,
çerçeveleri siyah gözlüklü
“inneci ”

çocuklara 'aşı' gelirdi
gurur meselesi yapardım,
böbürlenen diğer çocuklar gibi
herkes sıraya geçerdi,
küçücük yüreklerde,
dağ gibi bir ürperti
güya “ben de” iğneden filan korkmazdım
kimsenin görmeyeceğinden eminsem ağlardım.

çocukların saçını kestirmek ayrı dert,
tüm çocuklar
'saçım kesilirken acır'
diye ağlarlar,
büyükler
'-erkek adam ağlamaz' derlerdi
zırıltı devam ederse de
tokadı aşkederlerdi